MAHKUMUN DÜNYASI

Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir gemi görürüm dalgalar arasında
Yardım edecek gibi uzanır kollarım
Çaresizlik içinde bulanır duygularım

Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir bahar görürüm tüm renkleriyle
Kendimi kuşların yerine koyarım
Özgürlüğün zevkini içimde duyarım

Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir güneş görürüm gecenin kovduğu
Güneş bir daha dönmeyecek sanırım
Onu kovan kara geceyi kıskanırım

Ne zaman baksam penceremden dışarı
Bir gökyüzü görürüm masmavi sonsuz
Yerde büyülenmiş gibi bakakalırım
Koyu maviliği gözlerime alırım

Ne zaman baksam penceremden dışarı
İnsanlar görürüm gülen, konuşan
Tutup sevecek gibi uzanır kollarım
Çaresizlik içinde bulanır duygularım